Details
108 p. : ill.
Besprekingen
De Morgen
Vos en Haas op het eiland is het derde en laatste deel van de bekroonde reeks van Sylvia Vanden Heede over de twee dierenvrienden. Om te ontkomen aan de winter vertrekken Vos en Haas naar het zuiden. Meteen is duidelijk dat haas het baasje is. Zij leest de kaart, legt Vos uit waarom de zee niets zegt, legt het verschil uit tussen een zee en een vijver, tussen zand en sneeuw en geeft de richtlijnen bij het opzetten van de tent. Maar als ze 's avonds in bed ligt overvalt het haar: ze heeft heimwee. Vos begrijpt het allemaal niet zo goed, maar troost haar. De vriendschap tussen de twee dieren is heel mooi, vaak ontroerend beschreven. Vos en Haas mogen dan al dieren blijven, de auteur slaagt er bijzonder goed in om aan Vos en Haas boeiende en genuanceerde karakters te geven. Met een eenvoudig taalgebruik weet Vanden Heede een wereld op te bouwen waarin omgeving en personages tot de verbeelding spreken. Ook de aantrekkelijke tekeningen van Thé Tjong-Khing dragen daartoe bij.
'Vos en Haas op het eiland' van Sylvia Vanden Heede met tekeningen van Thé Tjong-Khing. Om voor te lezen vanaf 5 maar nog leuker om zelf te lezen (niveau AVI 4); 114 pagina's, 565 frank (14,01 euro). Uitgegeven bij Lannoo.
De Standaard
onbewoond eiland. Vos is nog altijd een naïeve, goedige dikkerd. Kinderen
zullen meteen herkennen hoe hij jokt om niet dom te lijken. Haas is nog
altijd het slimmere dier dat overal een oplossing voor weet. Heel herkenbaar
is haar heimwee: ,,Ik denk dat ik weer heimwee heb. Ik voel het. Het is er
ineens. Ik mis Uil zo vreselijk erg. Ik kan er niets aan doen.'' Het is
ontroerend hoe Vos er alles voor over heeft om Haas van haar heimwee af te
helpen. Dat dit soms toch tot spanningen leidt, maakt hun relatie echter.
Veel gebeurt er niet in dit boek. Net als Haas miste ik Uil, Tok, Piep en Iek. Zij zorgden voor
meer leven. Er is wel het nieuwe personage Zee Rop. Met zijn bootje brengt
hij alles wat Vos en Haas nodig hebben. Dat hij zijn waren verkoopt voor
schelpen, is een leuke vondst. Maar dat Vos noch Haas een gsm kennen, lijkt me
gezocht. Later brengt Zee Rop Haas een boek, dat voor een mooi ingebed
Robinson-verhaal zorgt. Toch weet Rop niet echt te
overtuigen. Zijn eigenaardigheden worden iets te sterk in de verf gezet. Hij komt
ook te veel uit het niets en verdwijnt er te gemakkelijk weer in. De
woordspelingen met de zegswijzen die hij gebruikt, zijn soms gekunsteld en zeker
niet gemakkelijk voor jonge lezers. Ondanks deze bedenkingen blijft ook dit
derde boek over Vos en Haas door de herkenbare gevoelens, de grapjes en
niet in het minst door de knappe illustraties een aanrader voor kinderen met
zo'n jaar leeservaring.
Vos en Haas op het
eiland
, Lannoo, Tielt, 108 blz. 565 fr.
Het Nieuwsblad
Vos en Haas op het eiland sluit zowel qua leesniveau als in verhaallijn naadloos aan bij de twee vorige delen. Het boek is geschreven in korte zinnen, met een taalgebruik dat geschikt is voor lezers vanaf het tweede leerjaar. Ook nu weer ondersteunt de wisselende lettergrootte de intonatie bij het lezen. De kleurrijke tekeningen zijn opnieuw van Thé Tjong-Khing.
Het eerste deel van de reeks was geschreven in het laagste leesniveau en was letterlijk een groeiboek. In het tweede en zeker het derde deel groeit de lezer geleidelijk naar boeken zonder niveau-aanduidingen.
Vanden Heede: ,,De drie delen zijn een vervolgverhaal, maar aan alle verhalen komt een einde. Kinderen die het derde boek aankunnen, hebben geen niveaulezen meer nodig. Ik moest dan ook minder rekening houden met de leestechniek en kon mijn gedachtengang uitspinnen en dubbele bodems in het verhaal steken. Leestechnisch richt het boek zich naar leerlingen van het tweede leerjaar, maar kinderen uit het derde leerjaar zullen meer de dingen achter de woorden lezen en de gedachtengang vasthouden.''
Het einde van de reeks over Vos en Haas betekent niet dat Vanden Heede niet meer schrijft voor de 6- tot 8-jarigen. ,,Ik heb alles gezegd wat er over Vos en Haas te zeggen viel en je moet in schoonheid kunnen eindigen. In het derde deel komen echter twee nieuwe figuren, Meermin en Rob, voor. Misschien ga ik daar nog ooit mee door.''
Sylvia Vanden Heede is geboren in Zwevegem, maar woont in Brugge. Met Vos en Haas sleepte ze diverse prijzen in de wacht. Vorig jaar ontving ze voor het boek nog de prijs voor literatuur van de provincie West-Vlaanderen. Van de reeks gingen intussen al meer dan 40.000 exemplaren over de toonbank. De eerste druk van het derde deel (6.000 exemplaren) was op de dag van de voorstelling al uitverkocht.
* Vos en Haas op het eiland is verschenen bij de uitgeverij Lannoo en kost 565 frank.
Leeswelp
Al vanaf de eerste bladzijde zie je dat de Vos en Haasverhalen voor eerste lezers anders zijn dan alle andere. Jonge kinderen zijn nog gewend dat er aan hen voorgelezen wordt: met intonatie, klemtonen en zelfs met stemmetjes. Om deze vocale hulpmiddelen, die het voorlezen zo spannend maken, te compenseren werkt Sylvia vanden Heede met verschillende letterkorpsen en inspringingen. Ook kan de beginnende lezer bij het luidop lezen duidelijk zien waar hij best zijn klemtoon legt en wanneer hij eventueel stemmetjes kan gebruiken. De talrijke illustraties werden, net als in de vorige Vos en Haasboeken, verzorgd door Thé Tjong-Khing. De grotere prenten vallen op omdat ze zo expressief en veelkleurig zijn en omdat ze de nietigheid van de twee dieren tegenover de natuur van het eiland benadrukken. Vooral de prent van Vos en Haas onder een reusachtige sterrenhemel is heel indrukwekkend. Maar ook de kleinere prenten zijn heel verzorgd en lopen soms een beetje voor op de tekst, zodat ze de nieuwsgierigheid van de lezer prikkelen. De personages komen mooi tot leven. Vos is wat extraverter en onbezonnener dan Haas, hij houdt van actie maar wil vooral dat Haas gelukkig is. Haas is introverter, zij is koppiger en denkt meer na dan Vos. Zij is ook angstiger en gevoeliger. [Vanessa Joosen]