Moederpassie is niet het debuut van Majgull Axelsson; eerder oogstte de Zweedse schrijfster al lof met titels als Aprilheks, haar doorbraak uit 1999 waarmee ze de prestigieuze Augustprijs won in Zweden, of het recentere Winterzusters. Voor ze romans begon te schrijven, was Axelsson actief als verslaggeefster en werkte ze aan non-fictieboeken. Zo kwam ze in contact met verschillende gevoelige thema’s, zoals bijvoorbeeld kinderprostitutie of kinderarbeid. Deze sociaal geladen onderwerpen laten Axelsson niet los: ze zijn terug te vinden in meerdere romans van haar hand en ook in Moederpassie.
De roman vertelt het verhaal van drie generaties vrouwen: van Minna, haar moeder en haar dochter Sofia. Vooral Minna, een vrouw van middelbare leeftijd die haar eigen café-restaurant uitbaat, komt aan het woord. Aan het begin van het boek vinden we haar in een ziekenhuisbed, volledig weg van de wereld. Erg verward probeert ze zelf te begrijpen hoe ze in dat bed terechtgekomen is. Wat is er gebeurd? Langzamerhand vallen de puzzelstukjes op zijn plaats en begrijpt ook de lezer wat er gaande is. Enkele mensen uit Minna’s omgeving geven eveneens hun versie van de feiten weer, wat de lezer toelaat om gaandeweg een volledig beeld op te bouwen van wat zich heeft afgespeeld.
De informatie wordt slechts mondjesmaat vrijgegeven en de feiten moeten vaak door meerdere personages herhaald worden voor duidelijk wordt wat er echt gebeurd is. Dat zorgt voor een ongemeen spannende leeservaring. Axelsson slaagt erin om de hele tijd vermoedens op te roepen bij de lezer, maar ze durft net lang genoeg te wachten om deze vermoedens te ontkrachten of te bevestigen. Hoewel de schrijfster zelf nooit een oordeel velt, werpt ze toch enkele belangrijke vragen op. Het belang van opvoeding en wat een moeder van haar eigen opvoeding op haar beurt doorgeeft aan haar kind, speelt een belangrijke rol in dit verhaal. Antwoorden worden echter niet aangereikt, al heeft elk personage wel zijn zegje te doen over de kwestie. De lezer wordt als het ware zelf in het debat betrokken – aan de zijlijn kijken zonder deel te nemen is dus geen optie.
Ook Axelssons personages laten de lezer niet onberoerd. De bedlegerige Minna roept sympathie op, maar wentelt zich dusdanig in zelfmedelijden dat het soms ergerlijk wordt. De overige personages zijn een bont allegaartje van figuren: journaliste Ritva, die aanvankelijk enkel op sensatie belust is, restauranthulpje Annette, die het echt niet getroffen heeft met haar aan alcohol verslaafde man, reddingswerker op rust Tyrone en voormalig actrice Marguerite. Allemaal hebben ze hun eigen verhalen en allemaal dragen ze tegelijkertijd bij aan Minna’s verhaal. Daardoor gaat Moederpassie niet snel vervelen, en hoewel Axelsson hier en daar tegen het clichématige aanschuurt voelt het allemaal ook erg echt aan. [Lore Aertsen] Verberg tekst

De Zweedse schrijfster (1947) werkte als journaliste en schrijfster van non-fictieboeken over sociale onderwerpen. Na haar debuut in 1994 met ‘Huis der Nevelen’ won zij in 1997 de prestigieuze Zweedse Augustpris voor ‘Aprilheks’, waarmee zij internationaal doorbrak. Deze nieuwe roman speelt in en rond Arvika aan het meer de Glasfjord. In het centrum van het verhaal bevind zich Sally’s wegrestaurant en haar eigenaresse Minna. Als de herfststormen het water in het meer opstuwen en bovendien dagenlage heftige regenval het water dramatisch laat stijgen, schuilt een aantal stadsgenoten bij Minna en haar puberdochter: de zwijgzame Tyrone, de altijd verontwaardigde restauranthulp Anette, Ritva van de plaatselijke krant, de gealcoholiseerde Maguerite en haar arrogante man Henrik. De rode draad in de boeiende verhalen van de zich in een uitzonderlijke situatie bevindende personages is een vermenging van ouderschap en vooral moederschap met schaamte, schuld, afhankelijkheid en gemeenschappelijkheid door de generaties heen. Zeker interessant voor lezers (lezeressen) die de romans van Marianne Fredriksson met plezier en herkenning lazen. Kleine druk. Verberg tekst