Dit boek biedt een houvast aan kinderen die wel eens last hebben van een vreemd monster onder hun bed, of ouders die zich uitputten in ongeïnspireerde verklaringen over de herkomst van pluisjes, blauwe plekken of vreemde nachtgeluiden. In een fantasierijk abecedarium geeft Loes Riphagen een prikkelend overzicht van de meest voorkomende slaapkamernachtdieren, compleet met soortnamen in potjeslatijn, een handige index en op de schutbladen twee overzichtskaarten met alle schuilplaatsen.
De vormgeving is vrij rustig: meestal één en uitzonderlijk twee lemma's per bladzijde. In een duidelijk lettertype schotelt Riphagen een korte soortbeschrijving voor: uiterlijke kenmerken, voedingspatroon, psychologie en gedrag. Weetjes en klanknabootsingen werden toegevoegd in een 'handgeschreven' letter. De afbeeldingen bij de lemmata zijn vrij sec en bedrieglijk eenvoudig, haast schematisch. Ze tonen de dieren an sich, dus niet in hun normale habitat.
Je hebt als lezer behoorlijk wat werk met Slaapkamernachtdieren : de lemmata zijn niet overdreven informatief en bijbehorende illustraties zijn kleurrijk, maar zoals gezegd vrij schematisch. Riphagen geeft wel goede voorzetten: wie nog magisch denkt en een gezonde fantasie heeft, bedenkt zonder problemen nog enkele onbekende soorten en ziet ineens een heleboel verbanden. Zo heet de muggenmepper bij ons thuis sinds kort Flurrelmupper-mepper; de twee soorten zouden immers zeer gelijkend zijn.
Soms zijn de grapjes een beetje flauw, en niet alle beschrijvingen zijn even gebald. De stilistische en inhoudelijke herhalingen gaan na een poos zelfs een beetje vervelen. Als je af en toe een lemma leest voor het slapengaan of in het kader van wetenschappelijk veldwerk iets opzoekt, heb je daar natuurlijk geen last van. Ook de absurde humor moet je kunnen smaken. Zo lees je over de Qwibus (Gicahomo correctus) bv. "Het mannetje en het vrouwtje hebben allebei een snor en zijn dus moeilijk uit elkaar te houden".
De biotoop van deze wonderlijke verzameling is bekend terrein, en dat is meteen de grote aantrekkingskracht van dit boek: je gaat je eigen slaapkamer echt met andere ogen bekijken. In één moeite maakt Riphagen ons warm voor wetenschappelijke classificatie en toont ze hoe grenzeloos onze fantasie kan zijn. Wedden dat een vrije oefening naar aanleiding van dit A-Z een voltreffer wordt? [Sofie Müsing] Verberg tekst

Lezers van het boek ontdekken dat er vreemdsoortige dieren in hun slaapkamer huizen. Van A tot Z komen de bewoners aan de beurt. De Ammehoela’s bouwen het liefst een nestje in mensenhaar, daar komen natuurlijk klitten van. Het Ertussendoortje heeft geen mond, maar poetst graag die van anderen. De Koukatoe komt alleen ’s winters en drukt zich onzichtbaar tegen het raam, hij is zo koud dat hij rillingen veroorzaakt bij het langslopen. En de Mikmak in de afvoerbuis krijgt pas armen als hij ouder wordt. Verspreid over een of twee pagina’s krijgt de lezer, in korte alinea’s tekst, de dieren besproken. Eigenschappen, uiterlijk, grootte en veelal ook de gevolgen voor de slaper komen aan bod. Tussen de tekst door staan leuke, getekende afbeeldingen van het dier. Een heerlijk fantasieboek in oblong formaat. Met accenten in verschillende lettertypen en -groottes. Met een lijst van gevolgen en de veroorzakers (bv. blauwe plekken veroorzaakt door de inktslurper). Op de schutbladen staan tekeningen van de slaapkamer waarop is aangegeven welke dier waar woont. Voorlezen vanaf ca. 5 jaar, zelf lezen vanaf ca. 7 jaar. Verberg tekst

Hoor je getoeter terwijl je slaapt? Dan is er waarschijnlijk een Blaaskaak gevallen en roept hij om hulp. En staat je lichaam vol kreukels als je wakker wordt? Dan had je een Pielschaaf op bezoek, die om het warm te krijgen over je lichaam heen schaatste … Bij elke letter van het alfabet verzon Loes Riphagen een dier dat in de meeste slaapkamers voorkomt. De dieren maken geluidjes, verspreiden luchtjes of laten sporen achter op je lichaam of hoofdkussen maar laten zich nooit zien. In de tekst geeft de auteur een opsomming van eigenschappen en bij de tekeningen staan de afmetingen van het diertje erbij. Soms zitten er leuke vondsten bij, soms iets te voor de hand liggende vergelijkingen, maar in ieder geval wordt de fantasie flink geprikkeld door al dit slaapkamergeweld. Om het geheel een écht wetenschappelijk elan te verschaffen kregen de dieren ook Latijnse namen. Achteraan werd een lijstje opgenomen waarin je snel kan opzoeken welk van deze dieren in je slaapkamer leven. De cover en de binnenkant van de cover scheppen hoge verwachtingen die echter niet helemaal worden ingelost. Het is geen boek om van A tot Z uit te lezen. De lezer dreigt in slaap te vallen nog voor hij weet welke beestjes hem tijdens zijn slaap zullen komen belagen … Een verdere uitdieping, zowel in tekst als illustraties, had er een meer aantrekkelijk geheel van gemaakt.
Verberg tekst