Sinds kort is Niek de Groot voorzitter van een tekenclub. Hun mentor heeft op één van hun bijeenkomsten een leerkracht van een andere school uitgenodigd. Niek en zijn vrienden zijn best onder de indruk van de tekeningen die ze heeft meegebracht. Ze zijn verbijsterd als ze horen dat er ook meisjes aan deze tekeningen hebben meegewerkt. Maar ze zijn helemaal ondersteboven als ze te horen krijgen dat de bezoekende juf voor de basisschool De Windmolen werkt.
De Windmolen en Nieks school De Bottel zijn aartsvijanden. De Bottel verliest elk duel of elke wedstrijd van De Windmolen. Binnenkort staat er een basketbalwedstrijd tussen de twee scholen op het programma.
Als Niek Bibi als eerste meisje naar de tekenclub probeert uit te nodigen, loopt het mis en belooft hij haar om samen naar het schoolfeest te gaan. Tijdens het feest bezwijkt het dak onder de sneeuw en even later krijgen de leerlingen te horen dat ze tijdens de herstelwerken op De Windmolen terechtkunnen. De rivaliteit laait hoog op, maar met Niek in de voorhoede willen de leerlingen van De Bottel de achilleshiel van De Windmolen ontdekken.
Lincoln Peirce verwerkt een aantal klassieke zaken zoals de strijd tussen de jongens en de meisjes in zijn verhaal. En dan is er ook nog de strijd tussen de underdogs en de superleerlingen van De Windmolen. In beide gevallen weet Pierce de stereotypen te doorbreken. Bibi slaagt erin om de jongens van haar kwaliteiten te overtuigen en het is ook Bibi die er blijft in geloven dat zelfs de kinderen van de Windmolen een zwakke plek hebben.
Het boek bestaat uit twaalf hoofdstukken. De cartoonachtige tekeningen maken het grootste deel van het verhaal uit en worden dan ook nog eens aangevuld met stripverhalen die Niek heeft gemaakt.
Niek de Groot kladt erop los is een creatief boek op verschillende niveaus. Een aantal tekeningen zijn voorzien van een geheime code. De sleutel voor de code kan je vooraan in het boek ontdekken. Daarnaast tonen niet alleen de personages hun creativiteit, maar wordt ook de lezer aangezet om te tekenen. In een klein boekje als bijlage krijgt de lezer tips voor het maken van een eigen strip en een duidelijke handleiding om het figuurtje van Niek de Groot zelf te tekenen. Lege blaadjes om zelf aan de slag te gaan volgen.
Een vlot verhaal waarbij de creativiteit hoog in het vaandel staat. Vooral jongens, ook jongens die niet zo graag lezen, zullen van dit verhaal genieten. [Natascha Coene] Verberg tekst

Niek zit op basisschool De Bottel, waar hij deelneemt aan de tekenclub de Droedels. Als de school onder water staat, moeten ze verhuizen naar basisschool De Windmolen. Het is nog nooit gelukt om van deze kinderen een wedstrijd te winnen. Maar als Niek hun achilleshiel vindt, gaat het er toch van komen. Het vierde deel over Niek de Groot*, dat los van de andere boeken gelezen kan worden. De lay-out is ruim opgezet met veel wit tussen de regels en veel cartoonachtige zwart-witte pentekeningen, die een mooie afwisseling in het verhaal brengen. De cartoons staan los of ingekaderd en onderbreken steeds de tekst. Ze vormen vaak ballonstrips met diverse lettertypen in verschillende afmetingen. De opzet van het boek lijkt erg op ‘Het leven van een loser’ en ‘Dagboek van een muts’, maar is voor een iets jongere doelgroep. Het omslag toont Niek met de titel in foliedruk. Een humoristisch en aantrekkelijk verhaal, dat door de vormgeving heel geschikt is voor kinderen die niet zo van lezen houden. Vanaf ca. 9 jaar. Verberg tekst

Niek De Groot zit op school in De Bottel. Elke scholenwedstrijd wordt gewonnen door basisschool De Windmolen. Hun sporters zijn beter, hun muzikanten zingen beter, hun wiskundenerds zijn 'nerdiger'. Beide scholen zijn aartsvijanden, tenminste dat vindt Niek. Het komt er dus op aan om een wedstrijd te organiseren in iets waarin De Windmolen zwakker is. Dat Niek goed kan tekenen weten we al uit de vorige delen. In dit deel wordt hierop de nadruk gelegd. Niek mag zelfs een tekenclub oprichten. Er moeten nieuwe leden gevonden worden, ook meisjes, en zo sluit Bibi zich aan bij de club. Bibi valt best mee. En samen amuseren ze zich in de tekenclub. De verbazing is echter groot wanneer meester Romein zijn collega voorstelt. Ze toont enkele prachtige tekeningen van leerlingen van haar school: De Windmolen! De enige school die een grotere en betere tekenclub heeft dan zij! Wanneer hun school door waterschade dicht is, moeten ze zelfs les gaan volgen in de lokalen van de Windmolen. Niek blijft zoeken naar een manier om de school terug te pakken. Bibi zegt dat ze hun zwakke plek moeten kunnen vinden. Ook zij hebben immers een Achilleshiel. Niek De Groot begrijpt er niets van. Wat bedoelt Bibi? Wanneer ze een wedstrijd houden, het ultieme sneeuwduel, is iedereen benieuwd wie de overwinning deze keer zal behalen.
Zoals in de andere delen wordt ook hier het verhaal ondersteund door striptekeningen. Tekst en strips wisselen elkaar af. Het resultaat is erg druk maar op die manier leest het boek wel erg vlot en snel. De bedoeling is om kinderen die niet graag lezen aan te moedigen. De strips zijn een aanvulling op het verhaal. Het verhaal boeit wel iets meer dan bij de vorige delen. Er is nu ook een klein boekje aan toegevoegd waarin je zelf kan kladden. Aan het werk!
Verberg tekst