Sinds vijftien jaar geleden zijn opstand tegen koning Duncan neergeslagen werd, heerst Morgarath over de desolate bergen van Nacht en Ontij. Stilaan begint de angst die de mensen van Araluen ooit voor hem koesterden te vervagen en de Zwarte Heer acht de tijd rijp voor een nieuwe machtsgreep. Hij broedt dan ook op een plan om de mannen die hem vijftien jaar geleden dwarsboomden een voor een uit te schakelen en zo het land in angst onder te dompelen. Ondertussen nadert voor de weeskinderen van het leengoed Redmont de zogenaamde uitverkiezingsdag, waarop de zachtaardige baron Arald ernaar streeft hen een opleiding aan te bieden in de school die het best aansluit bij hun karakter, om hen zo een kans te geven vooruit te raken in het leven. Alle kasteelpupillen hebben een goed idee van de functie waarin ze willen terechtkomen, op één jongen na. Will beseft dat zijn grote droom om tot de krijgsschool toegelaten te worden niet echt haalbaar is gezien zijn tengere gestalte en hij heeft het gevoel dat hij op die manier zijn vader teleurstelt. Hij weet weliswaar niet wie zijn ouders waren, maar in zijn fantasie treedt zijn vader steeds op als heldhaftige ridder.
'Jij weet tenminste wie en wat je bent', verzucht Will tegen een uil die neerstrijkt in de boom waarin de jongen zich de avond voor de uitverkiezingsdag verstopt. Dit zijn meteen ook de vragen waarop Will een antwoord krijgt in de loop van deze roman. De eerste puzzelstukjes vallen op hun plaats wanneer Grijze Jager Halt hem aanwijst als leerling. Hoewel Halt Will redt van een leven als boer, is hij toch niet razend enthousiast. In de wandelgangen heerst immers het gerucht dat de Grijze Jagers zich bezighouden met zwarte magie. Geleidelijk aan ontdekt Will de waarheid achter deze mysterieuze figuren en werkt de rest van het verhaal naar het moment waarop Will beseft wie hij is en waar hij vandaan komt. Uiteindelijk heeft hij daar dan ook vrede mee. De boodschap ligt er aan het einde wel iets te dik op.
Naast het karakter van Will wordt ook dat van zijn rivaal Arnaut uitgewerkt. Waarden als eer, trouw en moed worden hoog in het vaandel gedragen in de knap opgebouwde, fictieve, middeleeuwse wereld waartegen het verhaal zich afspeelt. Hoewel Will en Arnaut aanvankelijk vaak als kemphanen tegenover elkaar staan, wordt gaandeweg duidelijk dat ze beiden voldoen aan het ridderideaal, waarna zich een hechte vriendschap vormt. Op dat moment vervagen de subtiele nuances tussen Will en Arnaut en wordt de karakteruitwerking wel heel eendimensionaal, waardoor het verhaal volledig vervalt in een strijd van goede krijgers tegen een louter kwaadaardige Zwarte Heer.
Kortom, De ruïnes van Gorlan is sfeervol en onderhoudend, maar is niet origineel genoeg om zich echt te onderscheiden. [Ilse Moens] Verberg tekst

De 15-jarige weesjongen Will wordt in een middeleeuwse fantasy-omgeving vol ridders, kastelen en monsters opgeleid tot een zogenaamde grijze jager: een spion van de koning, die nagenoeg onzichtbaar door het land trekt met pijl en boog en pony. Zijn vriend leert voor ridder, wat Will eerst jaloers maakt en hun vriendschap op de proef stelt. Zo ontstaat een – enigszins schematisch – verhaal over vriendschap en volwassen worden aan de hand van thema's zoals identiteit, oprechtheid en respect. Liefhebbers van 'Harry Potter' zullen dit met vaart geschreven avonturenverhaal zeker ook kunnen waarderen. De Australische auteur begon zijn carrière in de reclamewereld en is o.a. schrijver van televisieprogramma's. Hij werd bekend door deze jeugdboekenserie, die in korte tijd zeer populair werd en waarvan in Australië in oktober 2011 het elfde deel is verschenen. Vanaf ca. 11 jaar.

Morgarath, voorheen baron van Gorlan in het rijk van Araluen, denkt met weemoed terug aan zijn leengoed. De beken zaten vol vis, de akkers gaven overvloedige oogsten en de bossen waren rijk aan wild. Nu leeft hij in de Bergen van Nacht en Ontij, die doods zijn en deprimerend. Zijn leger bestaat uit Wargals. Dit zijn halfmenselijke wezens met vooruitstekende kaken en slagtanden als van een beer of grote hond. Ze houden niet van mensen en verschuilen zich in de bergen. Ze communiceren via een primitief soort telepathie. Morgarath onderwierp de Wargals aan zijn wil en nu gehoorzamen ze hem blindelings. Vijftien jaar geleden verloor Morgarath de opstand tegen de koning, maar nu gaat hij terugslaan met twee nieuwe bondgenoten: monsters nog angstaanjagender dan de Wargals, de Kalkara. Ze hebben een dikke vacht, met lang haar dat ze nog eens vlechten en insmeren, zodat het een soort pantser wordt. Daar gaat geen pijl doorheen. Door de blik in hun ogen word je verlamd. Ze hebben alleen schrik van vuur. De legeraanvoerder van de koning wil een tweede aanslag voorkomen en sluit een verbond met jonge edellieden, zodat ze met de hulp van de Grijze Jager de strijd kunnen aangaan met Morgarath. Wanneer Will, een weesjongen, als leerling aangenomen wordt door Halt, de Grijze Jager, gaat er voor hem een nieuw leven beginnen. Grijze Jagers moeten kunnen spoorzoeken en goed en geluidloos leren schieten. Ze gaan op verkenning zodat alle gevaar dadelijk kan gemeld worden aan de ridders. Zo komt Will na een korte opleiding al dadelijk in aanmerking om de strijd aan te binden met de vreselijke Kalkara, die weer op rooftocht zijn voor Morgarath. Zeer spannnend en meeslepend jeugdverhaal dat je in de ban houdt tot de laatste pagina. Het is niet zomaar een ridderverhaal maar de griezelige wezens en vernuftige technieken om ze te vangen maken het extra boeiend. De vriendschap en samenhorigheid worden benadrukt. Het verhaal is heel beeldend geschreven, vol emoties. Ik kijk alvast uit naar het vervolg!

Verberg tekst