Beer heeft ooit een piano in het bos gevonden en is een fantastische pianist geworden. Hij keerde terug naar het woud omdat hij steeds minder publiek kreeg. Toen werd hij vader en ging hij plezier maken met Kleine Beer. Als Kleine Beer op een dag een piano in het woud ziet staan en Beer vertelt dat niemand meer naar hem wil luisteren, laat Kleine Beer het er niet bij zitten. Dit verhaal begint enigszins verwarrend, als je de vorige prentenboeken over Beer en de piano niet gelezen hebt. De gebeurtenissen volgen elkaar snel op. Als beer eenmaal vader is geworden, begint het verhaal weer begrijpelijker te worden. De illustraties zijn prachtig. Vaak worden er twee pagina’s tegelijk gebruikt met korte teksten. Zonder de tekst kan je uren kijken naar de afbeeldingen. Thema’s als liefde, verlangen naar het verleden, liefde voor muziek en verbondenheid komen aan de orde. Derde prentenboek over Beer en zijn piano, na 'De beer en de piano'* en 'De beer, de piano, de hond en de viool'**. Vanaf ca. 5 jaar. Verberg tekst